Es isch dr zwaidledschti Waagebau vo däm Fasnachtsjoor wo hit aastoot. Miir hän grad mol halbnyyni am Morge und yych muess scho wiider us em Bett. S’Peter, au bekannt als Iireen hed zääduusig Schläggstängel wo uf e Waage miend bi sich Dehaim im Käller bunggeret. Also mach yych mi baraad und gang mit em Auto yyns go abhole, do äs jo kei Auto hed. Isch au verständlig wenn me in dr Stadt Baasel woont. Dert darf me jo bald kai motorisierts Vehykel me ha um durch d Stadt z’gondle.
Mit em Kaffi und em Gipfeli stand yych also am viertel-ab-nyyni vor synere Diir und wart bis äs us em huus kunt. Yych han em uf sy Droodlooses Delifoon aaglyde. Äs isch e biz in stress koo, do yych zää minude zfrie bi gsy. Details len mer jezdd mol us.
Nachdäm miir alles ins Auto glaade hän, düse miir also richtig Schöönebueche, wo unsere Waageau scho uf uns wartet. E viertelstund vor Zääni sin miir den au scho uf em Baublazz akoo. Miir sind nid die Erste gsii wie miir hän festgschdellt. S Edi, au bekannt als Iedi-Hedika und s’Alain, au bekannt als Ilsebil sind scho flissig am Waage baraad mache gsii, damit miir den kenne afo schaffe wenn alli do sind.
Nooch und nooch sind den au die Andere Dame an dr Waagebau ufdaucht. S’Zyl vo hit isch klar gsii. Dr Waage soll sowit fertig wärde damit miir am letschte Waagebau nur no s’Traggtorgstell mien mache. Au jede hed aapackt und alli sin beschäftigt gsi. Doch s’Iireen het es paar Winggeli brocht fyr unsery Kerzeständer wo nid das ghalte hän vo miir uns versproche hänn. Äs hed nid dra dänggt, das es bim Faare zu Wibrazione kemmt. Jetzt het me also no steerkeri Winggeli miesse hoole um däm Problem abhilf z schaffe. Gseit, gmacht.
Es isch den au bald mol Mittagszit worde und s’Remo, au bekannt als Il-Rebel schreegstich Läberli isch fyrs Mittagässe zueständig gsy. Yych han’s leider versüümt unseri Dame voor z’warne. S Läberli kocht gärn mit scharfe Sache. S’Tschilly-Con-Carne isch den au fürs Iireen e bizeli zu scharf gsy. Äs het miesse hungere. S’Zyngli isch nid uf so Zyyg iigstellt gsi. Doch fyr die hartgsottene Dame hets den au no e steigerig baraad ka. S „Plezzlig Tod Söösli“. Ich ha miirs verkneiffe miesse. Yych mecht jo schliesslig d’Fasnacht doch no erläbe. Es paar muetigi hets den doch ka. Zer entwarnig. Sy läbe no und miir kenne vollständig bsezzt an d’Fasnacht.
Nach em Ässe hän miir den no die rästliche Sache fertig gmacht. S’Daageszyl isch also erreicht worde.
Mit emene Kafi im Jägerstübli, Voruss, bi Sunneschyn, hän mir dä Daag den abgschlosse. Miir sind also voll im Zytplaan.
Nur no ei Waagebau und miir hän’s gschaft.
Dangge an Koch. Es isch immer guets Fuetter, au zu schiibe fyr unsere Gwäggi Blogg.
Yych frai mii scho wenns den Aafood, d’Fasnacht. Also bis bald.
